Sometimes...

Bismillah wal hamdulillah...

In calculated, da 1thn da rupanya sy keja kt Alor Setar smbil ulang-alik dari Kangar... cpt je kan masa berlalu... dan dlm dok fikir2 cenggitu, berkira2 pulak mengenai umoq yg makin meningkat... thn ni umoq da cecah 28thn... erk! ye2... sy da tua da kan?? lagi 2thn masuk angka 30 laks.... ya allah cpt sgt masa berlalu... da umo makin meningkat dari 1hari ke 1hari... tp kerja masih lagi tunggang-langgang... serius sy rasa sgt cemburu tgk org len keje da ada hala-tujuan... muda2 lg da dpt keje stabil, grad2 ja da dpt offer bagai... pastu leh pkiaq nk naek pangkat sume... kira cam taula nk berjaya dlm career... kalu sy ckp cenggini sure ada yg jwb, ala keja ja puns... byk lg menda penting leh pkiaq... btul sume tuh... tp bila memikirkan keadaan life yg semakin bertmbhnya komitmen... kkdg sy jadi umpama cacing kepanasan... dlm kepala dok pkiaq... "What should i do?" utk tmbh pendapatan keluarga, utk tingkatkan prestasi kerjaya... 

Pasai ulang-alik jauh tuh bkn jadi masalah sgt... tp yg jadi masalah bila status keja yg xdak jaminan masa dpn... da nk masuk 5thn kot thn nehs... masih lg tegar menjadi leasing staff... apakah leasing staff? kalu direk dgn company ini kontraknya xpa jgk... adala skit2 benefits dpt atau leh jgk improve prestasi kerjaya... tp ni keja melalui agensi... benefits terbatas n nk ke peringkat lbh baek pun terbatas jgk... what for keja nehs? tp mak slalu pesan... xpa, amik sume peluang ini utk tmbh ilmu n pengalaman... itu yg buat sy tetap trus kekal bersabar n terus bersabar... sometimes kita mesti terfikir sampai bila? bila nk dpt kerja tetap? adakah perlu menunggu lg dgn kadar umur yg makin bertmbh? apakah langkah2 keselamatan yg perlu diambil? pastu ada pulak suara2 ckp, jgn MERUNGUT... hello! kalu sy ni asik merungut je xdaknya bleh dok kekal kt keja ni selama ini okeh! tp perlu jgk berbuat sesuatu... takkan nk tunggu n lihat sahaja? ALLAH SWT jugak xakn ubah nasib sesuatu kaum itu melainkan dia sndiri yg berusaha utk mengubahnya... so kerana itu sy terfikir utk berbuat sesuatu... kkdg da mati akal membuatkan sy berhenti utk berusaha n just ikut flow yg ada... sy xlarat fikir n berfikir sbb last2 sy akn menemui jalan buntu jgk... kat mana lg harus sy pergi utk mencari? apa lg ikhtiar yg perlu sy buat? sy bertnya2 menda yg sama pd diri sndiri... oleh sbb itu sy gigih jgk sambung blaja walau hakikatnya xsenang yg disangka... otak da berkarat dgn komitmen yg byk rasanya kalu sesaja nk smbung blajaq tuh tak kottt... xlarat weh nk mengheret buku ke sana sini, nak ke kelas tinggal anak n suami setiap weekend... berulang ke kampus pulaks... menghabeskan minyak kereta... cukup kot habeskan duit minyak berulang ke tmpt keja... tp demi 1perubahan yg MUNGKIN?! maka sy lupaka sgalanya... usaha n buat sahaja apa yg bleh... mana tahu ada secangkir peluang yg menanti dek kerna berkat menuntut ilmu... dlm hati berkira2 mcm tuh... walaupun xnmpak apa2 pun yg menanti... sy tetap trus menyedapkan hati ini utk terus bersabar dan jgn berhenti berusaha n berharap... 

Pagi td otw ke opis... harus mengharungi bandar kangar... tgk jiran2 kuar umah sat ja da smpai tmpt keja...sonoknyaa... dahla keja tetap...dekat pulak tuh... yela manusia ni mmg cam tuh kan? sentiasa suka dgn apa yg ada ditgn atau da menjadi milik org len... huhu...xbaek pulak kan? okla tuh ada jgk keja... syukur2... alhamdulillah... but sometimes sbg manusia konfem kita akn terfikir n tertnya2... ALLAH KNOWS THE BEST FAIZAH~!!!