Bismillah wal hamdulillah...
Sume org yg melalui proses kelahiran/bersalin mesti xsaba2 nk ceritakan detik n pengalaman2 itu kn? tp tidak sy... ntahla... mebi blum masanya utk sy ceritakan dlm masa terdekat... xtaula nk ckp... sbb utamanya adalah of kosh sy da sgt kurang masa utk online, ngadap laptop, blog walking mcm slalu... si kecik adalah priority skrg... dia sgt kuat breastfeed... sy bersyukur sbb mampu utk bf dia even 2-3hari awal susu sy sgt2 skit+kurang... smpai dia mengamuk kerna xkenyang minum susu... kesian sgt2... smpai terpaksa cmpur FM... :( mmg xmampu nk wat apa tp sy da cuba sedaya... minum air byk, minum susu, hot choc drink lg... n hari ke 5 baru la menunjukkan kesan2 +ve... barula air susu kuar dgn agak byk... tuh pn xcukup utk pumping... pumping pas bf pn leh dpt 1-2 oz je... :( disamping sakit bekas operation sgt mengganggu gugat keimanan n kesabaran... kkdg sy rasa putus asa utk bf aisya... tp bila sy fikirkan amanah+tanggungjawab sy gagahkan diri jgk... utk pangku dia even sakit+pedih+sengal pada bekas operation buat sy rasa nk jerit je... haih... xbaek pulak nk merungut n bersedih dgn apa yg da berlaku... sbb sgalanya dah allah swt taqdirkan... tugas sy sbg hamba neh terima sgalanya dgn redha n hati terbuka... haih... xtaulah...
Malam2 pn, mak terpaksa teman sy jaga aisya... sbb sy xmampu nk wat sndiri terutamanya nk tukar diapers aisya... luka ni blum baek n masih kena berhati2... mmg susah nk jaga compare to luka bawah yg hnya amik masa 1-2minggu nk baek... luka operation neh mebi gak amik masa berbulan2... depends pada org... mebi kulit perut sy jenis tebal agaknya... hari ni da masuk hari ke 6 tp masih xleh nk bergerak bebas... xleh nk duduk kt bawah sbb nti nk bgn xpyh haraplah... tunggulah 1-2jam lg baru sy leh bgn... sgt sukar... so asik kena duduk tmpt yg sedikit tinggi... sng sy nk bgn+duduk secara terkemut2... tp alhamdulillah sy leh duduk bersila dgn riang dari first day lg~! sbb xdak luka bawah even kena seluk2 jgk sbnrnya sehingga saat terakhir kelahiran... tp alhamdulillah ok...
Bila sy kenang balek sumenya yg berlaku dalam seminggu neh sy rasa skrg sy berada dalam dunia baru... sy rasa terpinga2+sgt blur... bila sy pandang wajah en.somi tercinta sy jadi sebak+sedih... sbb sy xdpt uruskan mkn+minum+pakai dia seperti selalu... kesian sgt sy tgk en.somi terkial2 nk wat sndiri... bahkan dia pulak yg terpaksa uruskan sy... first day pas bersalin, en.somi+mak yg papah sy masuk toilet... menanges spnjg jalan nk ke toilet... sib bek sy amik wad single... so xperlu share toilet dgn org laen... melalak la mcm mana pn org laen xtau... :( mcm horror je kn? mmg horror sy rasa... sy keja nanges ja... org ckp xelok nanges2 n emo2 dlm pantang... sy cuba sembunyikan kekusutan n tekanan sy dari sume org termasuk en.somi... mesti kena sound... huhu... pas 1hari balek spital, aisya kena jaundis smpai 15.5!!! sgt tinggi n kena tahan wad sbb nk letak kt bawah lampu ultra-violet... emo lg... smpai 3hari ha! dahla sy terkemut2 nk g toilet... kena stay kt klinik kesihatan kerajaan lak... maha hebat ujian yg allah berikan... syukur sgt mak+tok sudi utk membantu sy jaga aisya n jaga sy... sy rasa blur yg amat... xtau nk wat apa... badan rasa lelah+penat+sakit xtaula mcm mana nk describe lg...
Semuanya bermula dari proses kelahiran yg sy rasa mcm xsangka lak akn jadi mcm tuh... :"( yakni kena c-sect last minit... masa tuh sy rasa mcm nyawa sy da di hujung tanduk setelah lbh dari 12jam sy sakit... masa sy diusung ke OT, sy rasa mcm nk meraung ja... sy cari mak abah sy, n berkali2 sy panggil en.somi... sy xberdaya... pakar bius yakni dr.junaidi mcm tgk je sy... dia mcm phm je... xsegan silu lg, sy ckp kt dia "suami sy...." dia trus jwb "japlg dia masuk k... sabar ek..." sume nurse2 kt situ sy ckp menda yg sama... "suami sy..." aduhai... akhirnya sy nmpak kelibat en.somi berpakaian lengkap utk masuk ke OT... sy rasa nk meraung lg... sy tgk wajah en.somi sedikit cemas namun tenang... dia kelihatan sgt letih...mata dia merah... sy tahu dia menanges... (T T)
Ok... cerita pnjg akan menyusul nti... xleh nk truskan dah... rasa sebak yg amat... :( Huk3... Aisya Nafisa binti Mohd Asyraf... ummi n ayah harap aisya jadilah anak yg soleh, yg taat pada allah dan rasul, yg hormat ummi n ayah... jadi insan yg berguna di dunia n akhirat... ameen
Sume org yg melalui proses kelahiran/bersalin mesti xsaba2 nk ceritakan detik n pengalaman2 itu kn? tp tidak sy... ntahla... mebi blum masanya utk sy ceritakan dlm masa terdekat... xtaula nk ckp... sbb utamanya adalah of kosh sy da sgt kurang masa utk online, ngadap laptop, blog walking mcm slalu... si kecik adalah priority skrg... dia sgt kuat breastfeed... sy bersyukur sbb mampu utk bf dia even 2-3hari awal susu sy sgt2 skit+kurang... smpai dia mengamuk kerna xkenyang minum susu... kesian sgt2... smpai terpaksa cmpur FM... :( mmg xmampu nk wat apa tp sy da cuba sedaya... minum air byk, minum susu, hot choc drink lg... n hari ke 5 baru la menunjukkan kesan2 +ve... barula air susu kuar dgn agak byk... tuh pn xcukup utk pumping... pumping pas bf pn leh dpt 1-2 oz je... :( disamping sakit bekas operation sgt mengganggu gugat keimanan n kesabaran... kkdg sy rasa putus asa utk bf aisya... tp bila sy fikirkan amanah+tanggungjawab sy gagahkan diri jgk... utk pangku dia even sakit+pedih+sengal pada bekas operation buat sy rasa nk jerit je... haih... xbaek pulak nk merungut n bersedih dgn apa yg da berlaku... sbb sgalanya dah allah swt taqdirkan... tugas sy sbg hamba neh terima sgalanya dgn redha n hati terbuka... haih... xtaulah...
Malam2 pn, mak terpaksa teman sy jaga aisya... sbb sy xmampu nk wat sndiri terutamanya nk tukar diapers aisya... luka ni blum baek n masih kena berhati2... mmg susah nk jaga compare to luka bawah yg hnya amik masa 1-2minggu nk baek... luka operation neh mebi gak amik masa berbulan2... depends pada org... mebi kulit perut sy jenis tebal agaknya... hari ni da masuk hari ke 6 tp masih xleh nk bergerak bebas... xleh nk duduk kt bawah sbb nti nk bgn xpyh haraplah... tunggulah 1-2jam lg baru sy leh bgn... sgt sukar... so asik kena duduk tmpt yg sedikit tinggi... sng sy nk bgn+duduk secara terkemut2... tp alhamdulillah sy leh duduk bersila dgn riang dari first day lg~! sbb xdak luka bawah even kena seluk2 jgk sbnrnya sehingga saat terakhir kelahiran... tp alhamdulillah ok...
Bila sy kenang balek sumenya yg berlaku dalam seminggu neh sy rasa skrg sy berada dalam dunia baru... sy rasa terpinga2+sgt blur... bila sy pandang wajah en.somi tercinta sy jadi sebak+sedih... sbb sy xdpt uruskan mkn+minum+pakai dia seperti selalu... kesian sgt sy tgk en.somi terkial2 nk wat sndiri... bahkan dia pulak yg terpaksa uruskan sy... first day pas bersalin, en.somi+mak yg papah sy masuk toilet... menanges spnjg jalan nk ke toilet... sib bek sy amik wad single... so xperlu share toilet dgn org laen... melalak la mcm mana pn org laen xtau... :( mcm horror je kn? mmg horror sy rasa... sy keja nanges ja... org ckp xelok nanges2 n emo2 dlm pantang... sy cuba sembunyikan kekusutan n tekanan sy dari sume org termasuk en.somi... mesti kena sound... huhu... pas 1hari balek spital, aisya kena jaundis smpai 15.5!!! sgt tinggi n kena tahan wad sbb nk letak kt bawah lampu ultra-violet... emo lg... smpai 3hari ha! dahla sy terkemut2 nk g toilet... kena stay kt klinik kesihatan kerajaan lak... maha hebat ujian yg allah berikan... syukur sgt mak+tok sudi utk membantu sy jaga aisya n jaga sy... sy rasa blur yg amat... xtau nk wat apa... badan rasa lelah+penat+sakit xtaula mcm mana nk describe lg...
Semuanya bermula dari proses kelahiran yg sy rasa mcm xsangka lak akn jadi mcm tuh... :"( yakni kena c-sect last minit... masa tuh sy rasa mcm nyawa sy da di hujung tanduk setelah lbh dari 12jam sy sakit... masa sy diusung ke OT, sy rasa mcm nk meraung ja... sy cari mak abah sy, n berkali2 sy panggil en.somi... sy xberdaya... pakar bius yakni dr.junaidi mcm tgk je sy... dia mcm phm je... xsegan silu lg, sy ckp kt dia "suami sy...." dia trus jwb "japlg dia masuk k... sabar ek..." sume nurse2 kt situ sy ckp menda yg sama... "suami sy..." aduhai... akhirnya sy nmpak kelibat en.somi berpakaian lengkap utk masuk ke OT... sy rasa nk meraung lg... sy tgk wajah en.somi sedikit cemas namun tenang... dia kelihatan sgt letih...mata dia merah... sy tahu dia menanges... (T T)
Ok... cerita pnjg akan menyusul nti... xleh nk truskan dah... rasa sebak yg amat... :( Huk3... Aisya Nafisa binti Mohd Asyraf... ummi n ayah harap aisya jadilah anak yg soleh, yg taat pada allah dan rasul, yg hormat ummi n ayah... jadi insan yg berguna di dunia n akhirat... ameen
9 sweet persons:
sedap nama baby. cam sejuk je leinga mendengar :))
sabar ye Faizah. time pantang emosi mmg blm stable lg. semua ibu2 pn rasanya mcm tue...be strong k!
tengs sHarEna...sy pn xtau lg nk wat mcm mana...huhu...doakan sy k~!
bestnya nama.. aisya nafisa..
taniah kak fae n incek suami
Ehe...tengkiu naem ;) xlama lg turn naem lak :D
adoii...sdh lak rs bc experience tuh..kn sbr byk2 na..nnt knita p tgk...dok mn x tau??!!hehhehe
Sedap nama anak Faizah. Semoga Aisya jadi anak yang solehah. Amin.
Jangan sedih-sedih okeh. Semua akan okeh lepas ni.
Kak nita: eh aqiel pn da ada blog ek? mmg sdeh la knita...la dok kt umah parents sndiri...since da c-sect neh kena penjagaan teliti...xmo susahkan PIL (-_-")
Aishah: nama da nk dkt dgn nama awk...kan?eheh...ejaan ja laen tp sama ja... ;) tengs atas sokongan
alhamdulillah...
Aisya Nafisa...sedap nama tu. Moga jadi penyejuk mata dan penawar hati ummi dan ayah ye!! (^_^)
tengs ummu auni :)
Post a Comment
Terima kasih tuan-tuan dan puan-puan serta cik2 :D