Bismillah wal hamdulillah...
Haih...sejak lps melahirkan neh asik2 ceta pasai pengalaman confinement yg serius sgt2 mencabar... btul! lbh mencabar dari masa pregnant dulu... n adakah lg mencabar dari pengalaman melahirkan?? erk... bg sy pengalaman melahirkan adalah detik 1hari yg sgt ngeri n rasa susah la nk dikenang2... huk3... but then bila tgk bebi yg dikendong slama 40minggu 2hari neh sume rasa sakit dirasakan hilang n lenyap... ok, lupakan pasai pengalaman melahirkan... nti2 la kalu free leh cerita... lgpn rasa xbersedia lg nk cerita... :P pelik kn? org laen sume da cerita pn... tp sy lom lg... xtau la setiap kali ingat setiap kali tuh rasa nk nanges... bkn sbb kesakita+keperitan itu tp sbb teringat pengorbanan en.somi tercinta, mak abah, mak ayah n tok... rasa xsanggup nk ingat... rasa frust dgn diri sndiri... apa2 pn sgalanya da ditaqdirkan...
Knp menduakan kasih? kesian en.somi... sy da terkurang bg perhatian kt dia... kkdg kesian sgt tgk dia... tgk dok ready2 nk bancuh air utk en.somi aisya nanges nk susu, trus terpaksa tinggalkan dulu air yg blum berbancuh lg tuh... terkejar2 dptkan aisya... en.somi terpaksa tunggu sehingga sy selesai bf aisya... atau dia smbung bancuh air tuh... kesian sgt sy tgk dia... pg td, sy smpat terlelap sat yelah dah mlm berjaga... smpt tdo dlm bilik, sy bg 1botol EBM kt tok sy in case aisya terbgn lg... sbb sy sgt mengantok... xleh nk celik mata dah... tgh en.somi siap2 nk g opis, aisya nanges... trus sy terbgn n kuar bilik utk tgk aisya... aisya dijaga sebentar oleh tok nek dia... en.somi buat muka... "xsmpt nk teman abg p keja ka?" adeih... sayu ja tgk dia da ready2 nk p keja tp sy kena smbung bf aisya balek... sy kata sorry... en.somi phm... dia trus p keja tanpa sy hantar dia ke pintu mcm slalu... sdeh sgt2 sy tgk en.somi... longlai je langkah... mcm sy ni da menduakan kasih en.somi lak kn? apa leh wat tanggungjwb dah bertmbh... harap2 en.somi phm... tp sy xleh la tgk en.somi gitu... :( rasa nk nanges je... pagi td masa bf aisya en.somi smpt bisik...
Abang: "Abg kena p bali nanti..."
Terkejut ok dgr...tiba2 ja habaq pagi tadi... awat xhabaq smlm... patutla dia balek lewat smlm... katanya bos nk jmpa...
Faizah: "Xhabaq kt faizah pn..."
Abang: "Abg habaq la neh..."
Sy xsalahkan en.somi sbb sy sgt bz jaga aisya skrg... sure dia xdak ruang nk borak2 dgn sy mcm biasa... kesian dia kn?
Haih...sejak lps melahirkan neh asik2 ceta pasai pengalaman confinement yg serius sgt2 mencabar... btul! lbh mencabar dari masa pregnant dulu... n adakah lg mencabar dari pengalaman melahirkan?? erk... bg sy pengalaman melahirkan adalah detik 1hari yg sgt ngeri n rasa susah la nk dikenang2... huk3... but then bila tgk bebi yg dikendong slama 40minggu 2hari neh sume rasa sakit dirasakan hilang n lenyap... ok, lupakan pasai pengalaman melahirkan... nti2 la kalu free leh cerita... lgpn rasa xbersedia lg nk cerita... :P pelik kn? org laen sume da cerita pn... tp sy lom lg... xtau la setiap kali ingat setiap kali tuh rasa nk nanges... bkn sbb kesakita+keperitan itu tp sbb teringat pengorbanan en.somi tercinta, mak abah, mak ayah n tok... rasa xsanggup nk ingat... rasa frust dgn diri sndiri... apa2 pn sgalanya da ditaqdirkan...
Knp menduakan kasih? kesian en.somi... sy da terkurang bg perhatian kt dia... kkdg kesian sgt tgk dia... tgk dok ready2 nk bancuh air utk en.somi aisya nanges nk susu, trus terpaksa tinggalkan dulu air yg blum berbancuh lg tuh... terkejar2 dptkan aisya... en.somi terpaksa tunggu sehingga sy selesai bf aisya... atau dia smbung bancuh air tuh... kesian sgt sy tgk dia... pg td, sy smpat terlelap sat yelah dah mlm berjaga... smpt tdo dlm bilik, sy bg 1botol EBM kt tok sy in case aisya terbgn lg... sbb sy sgt mengantok... xleh nk celik mata dah... tgh en.somi siap2 nk g opis, aisya nanges... trus sy terbgn n kuar bilik utk tgk aisya... aisya dijaga sebentar oleh tok nek dia... en.somi buat muka... "xsmpt nk teman abg p keja ka?" adeih... sayu ja tgk dia da ready2 nk p keja tp sy kena smbung bf aisya balek... sy kata sorry... en.somi phm... dia trus p keja tanpa sy hantar dia ke pintu mcm slalu... sdeh sgt2 sy tgk en.somi... longlai je langkah... mcm sy ni da menduakan kasih en.somi lak kn? apa leh wat tanggungjwb dah bertmbh... harap2 en.somi phm... tp sy xleh la tgk en.somi gitu... :( rasa nk nanges je... pagi td masa bf aisya en.somi smpt bisik...
Abang: "Abg kena p bali nanti..."
Terkejut ok dgr...tiba2 ja habaq pagi tadi... awat xhabaq smlm... patutla dia balek lewat smlm... katanya bos nk jmpa...
Faizah: "Xhabaq kt faizah pn..."
Abang: "Abg habaq la neh..."
Sy xsalahkan en.somi sbb sy sgt bz jaga aisya skrg... sure dia xdak ruang nk borak2 dgn sy mcm biasa... kesian dia kn?
For
2 sweet persons:
Salam..sy rase dlm keadaan faizah skang ni, suami kene faham..mungkin die rase disisihkan tapi boleh ckp elok2 kat die utk sementara waktu ni baby perlukan perhatian yg lebih..bile dah besar sikit insyaAllah dah ok..dah boleh sesuaikan diri etc..yg penting ckp ngn die elok2 bg die paham..xde la terase hati nnt..
salam...
xpe...en.somi mmg memahami...kta la yg jiwa lbh2 tgk keadaan dia... huk3...minda jadi xstabil dgn perangai org2 sekeliling...yg kkdg menganggu-gugat kptsan kta terhadap anak kta...tuh yg jadi lg stress...
Post a Comment
Terima kasih tuan-tuan dan puan-puan serta cik2 :D